اعتماد به نفس یعنی چه ؟

یکی از عواقب و پیامدهای تأخیر و موکول کردن انجام دادن کارها ، این است که مدام احساس اعتماد به نفس را نیز در خود به تأخیر می اندازید . به خود می گویید :
" فقط هنگامی احساس خوبی نسبت به خودم خواهم داشت که ......."
سپس جای خالی را پر می کنید .
البته این " فقط هنگامی که ........"
چیزی است که امیدوارید اتفاق بیفتد .
آن هم در آینده و هنگامی هم که اتفاق نمی افتد ، احساس اعتماد به نفس نمی کنید . در نتیجه این احساس عدم قطعیت ، اعتماد به نفس و خوشحالی فعلی تان را نیز خراب می کند .
در زیر ، چند نمونه از این جمله های شرطی آمده است :
فقط هنگامی احساس خوبی نسبت به خودم خواهم داشت که .....
شغل خودم را شروع کرده باشم .
ده کیلوگرم لاغر شوم .
ازدواج کرده باشم .
دوستی داشته باشم .
پنجاه هزار دلار در سال درآمد داشته باشم .
تمامی بدهی های خود را داده باشم .
مقابل مادرم ، شوهرم ، زنم ..... بایستم .
با شوهرم دوباره احساس نزدیکی و صمیمیت کنم .
در کارم ترفیع بگیرم .
به عبارت دیگر فقط هنگامی احساس خوبی نسبت به خودم خواهم داشت ، اعتماد به نفس خوبی خواهم داشت ، خودم را دوست خواهم داشت و ... که این شرایط و مقتضیات فراهم شده باشند . و تا آن زمان که هنوز این شرایط ، محرز نشده اند احساس خوبی نسبت به خودم نخواهم داشت .
اشکالی ندارد به دنبال چیزهایی باشیم که احساس خوبی به ما می دهند . خوباوری یکی از عوارض جانبی موفقیت و دست یابی است . ولی چنانچه احساس خوب داشتن را مدام به زمانی موکول کنید که به هدفهای مشخص ، خاص و از قبل تعیین شده ای رسیده باشید ، کم لطفی بزرگی در حق خودتان کرده اید. این همان عشق شرطی و مشروط به خویشتن است . بدین معنی که :
چنانچه به اهداف مشخص و خاصی برسم ، احساس خوبی خواهم داشت اما تا آن موقع دوست دارم خودم را آزار دهم و به خودم " کم لطفی " کنم .
فرض کنید برای کسی کار می کنید که به شما وعده داده چنانچه از پس بعضی کارها بربیایید حوقتان را اضافه کند . او فهرستی از این کارها تهیه می کند و شما به محض دریافت آن ، سریع شروع به کار می کنید . تاهرآنچه از شما خواسته انجام دهید . طولی نمی کشد که همه ی آن کارها را انجام می دهید و نزد رئیستان برمی گردید . او به شما می گوید : " راستی یادم رفت بگویم یک لیست دیگر هم هست که می بایست آنها را هم انجام دهی ، تا حکم اضافه حقوق تو را امضا کنم . "
چنانچه کسی با شما چنین رفتاری می کرد ، چه احساسی به شما دست می داد ؟ بسیار عصبانی می شدید ، این طور نیست ؟
اما این درست همان کاری است که همیشه با خودمان می کنیم .
مدام به خودمان وعده می دهیم : " هر وقت که دیپلمم را گرفتم یا شغلم را شروع کردم یا بچه دار شدم یا ... " و بعد از آن که تمامی این کارها را انجام دادیم و حتی به اهداف خود رسیدیم ، منتظریم آن حال خوب یا خوشحالی یا اعتماد به نفسی به خود وعده داده بودیم تجربه کنیم . به خودمان می گوییم : " می دانم ، گفته بودم چنانچه این کارها را انجام دهی ، دیگر تو را خیلی دوست خواهم داشت اما قبل از آنکه خیلی دوستت داشته باشم و احساس خوبی نسبت به تو پیدا کنم یک کار کوچک دیگر هم هست که می بایست انجام دهی . "
و در تمام طول زندگی ، این بازی همچنان ادامه دارد ...