چگونگی حفظ آرامش در لحظات تنش و اضطراب

شما هرچقدر هم هماهنگ و آرام باشید ، با این حال اوقاتی وجود دارد که تنش و اضطراب به سراغتان می آید و شما را خلع سلاح می کند . در این حالت می توانید مراقبه ای وقفه ای و چند ثانیه ای انجام دهید تا واکنش خودکارتان از بین برود و حواستان متوجه زمان حال گردد و قدرت شما به شما بازگردانده شود . در این صورت متوجه می شوید که قدرت واقعی شما در آنچه در گذشته انجام داده اید یا آنچه برای آینده در نظر دارید قرار ندارد . گذشته تغییر نمی کند و آینده هم هنوز نیامده است . قدرت شما برای ایجاد تغییر در زمان حال است .
مراقبه ی وقفه ای بسیار ساده است . در زمان بروز تنش و ناآرامی ، آهسته و عمیق نفس بکشید که نقطه ی اصلی تمرکزتان است . مرحله ی بعد این است که از شناسایی حالت روحی و احساسی زمان خود دست بکشید و حرف " من " را که با آن احساستان را توصیف می کنید ، از جمله حذف کنید . به عنوان مثال ، به جای اینکه به خودتان بگویید : " من می ترسم " می توانید بگویید : " اوه ، باز سر و کله ی ترس پیدا شد ، جالب نیست ؟ "
این دو روش ، ابزاری متعادل کننده و ریشخندکننده است . تنفس عمیق ، حواس شما را از واکنش دردسرآفرین ، منحرف می کند و موجب هوشیاری تان می شود که در اثر تمرین مداوم و مرتب ، آن را پرورش داده اید . این هشیاری ، کمکتان می کند متوجه شوید احساس آنی شما صرفاً بخشی از روان شماست . حذف واژه ی " من " به هنگام توصیف حالات روحی ، شما را در موقعیت ناظری هشیار قرار می دهد و به این ترتیب ، به جای اینکه جزئی از شرایط باشید ، ناظر خواهید بود که اوضاع از چه قرار است . وقتی شما ناظر فشار عصبی تان باشید ، به آن به عنوان واقعیتی عینی نگاه می کنید ، نه اینکه صرفاً همچون شرکت کننده ای ناتوان رفتار کنید . ناظر که بخشی از وجود شماست ، می تواند به اقدامی مثبت و فراخور حال شما دست بزند .
وقتی شما وقفه ای ایجاد کنید تا ناظر رویدادها و واکنشهایتان باشید ، آنها را نادیده نمی گیرید یا از آنها بیزار نمی شوید و یا آنها را رد نمی کنید ، بلکه صرفاً از واکنش ناگهانی حذر می کنید و به خودتان فضا و فرصت کافی می دهید که بوضوح موقعیت را بررسی کنید . جای تعجب است که ارزیابی چند ثانیه ای، واکنش از روی عادت شما را به هم می زند و از بروز واکنشهای سرخود و مخرب جلوگیری می کند . در بعضی مراحل ، ذهن به قدری سریع عمل می کند که چند لحظه وضوح و روشنی ، در واکنش ایجاد وقفه می کند .
نکته ی مهم این است به ارزش وقایع قابل نظارت واقف شوید . سپس بتوانید در زمان مناسب ، ناظر هوشیار رابه کار گیرید . در وضعیتی اعصاب خرد کن ، مثلاً هنگام جر و بحث با یکی از نزدیکان یا حتی وقتی جلوی پیشخوان قسمت چمدانهای گمشده ایستاده اید ، ناظر هوشیار، شما را از وضعیت اعصاب خرد کن عقب می کشد . در این صورت ، شما می توانید بی هیچ تنشی از عهده ی وضعیت دشوار برآیید .
اگر تلاشهای اولیه ی شما به جایی نرسید و مؤثر نبود ، نگران نشوید . ایجاد تغییر در واکنشهای از سرعادت ، بسیار ظریف و پیچیده است و همه چیز یکدفعه عوض نمی شود . رفتارهای تازه ی شما کم کم پدیدار می شوند و وقتی آنها را تمرین کنید ، برایتان راحت تر و آشناتر می شوند . بنابراین اگر عوض نشده اید و هنوز همان عادات قدیم را دارید ، سرخورده نشوید . هنگام مراقبه ی وقفه ای ، این حواس پرتیهای پرفشار را می بینید و یاد می گیرید شناسایی شان کنید و براحتی ندیده شان بگیرید .